आस

आस

मिटता चुकून डोळे, तुझीच आकृती स्मरते

मग त्या क्षणांपुरती, माझीच मी न उरते

विसरून या जगाला, स्वप्नात त्या मी झुलते

दुःखास वाट देवून, सुख अंतरित येते

आहे जाणीव मलाही,क्षणभंगुर त्या सुखाची

तरीही खुळ्या मनाला, का तुझीच आस छळते