कधी कधी अनोळखीकडून ओळखीकडे होत असणारा प्रवास उलट दिशेने कधी सुरु होतो कळतही नाही.

Sunday, July 24, 2011

माझ जग…

माझं जग…
जावं निघून कुठेतरी दूर
जिथे नसतील ओळखीचे चेहरे
असेल अनोळखीच सारे
नसेल ओळख माझ्या चेहऱ्याची
होईल निर्माण ओळख माझ्या कर्तुत्वाची
नसेल खोटा आधार कोणाच्या असण्याचा
नसेल भार त्या अपेक्षांचा
जिथे असतील फक्त माझीच स्वप्न माझेच विचार
नाही होणार उगीचच कोणी माझ्यावर उदार
नाही वाटणार गरज दुसऱ्या कोण्या व्यक्तीची
फिरेल माझे जग माझ्याच भोवती
नसेल चेहऱ्यावर खोटा मुखवटा हास्याचा
नसेल अट्टाहास डोळ्यातलं पाणी लपवण्याचा
नाही खेळणार कोणी माझ्या स्वप्नांशी
नाही होणार पायमल्ली माझ्या भावनांची
जिथे पक्षी होऊन उडेन मी
स्वतःला शोधत फिरेन मी
असं असेल माझं जग
जिथे फक्त माझीच असेन मी

-जीवनिका (प्रांजल कोष्टी)

No comments:

Post a Comment