काही नाती विणता विणता अगदी नकळत गुंता होतो, तो
गुंता सोडवता सोडवता आपणही त्यात गुंतत जातो, इतके कि त्याचा गळ्याभोवती फास
बसायला लागतो.
बर धागाच कापावा म्हटलं त्या धाग्यातच खरा जीव
गुंतलेला...
म्हणजे कस ना धागा न कापता गुंता तसाच राहू
द्यावा तरी गळफास बसून जीव जाणार आणि धागा कापावा तरी त्यातही जीव गुंतलेला म्हणून
जीव जाणार, म्हणजे जीव जाणारच फक्त तो कसा जाणार एवढच ठरवण आपल्या हातात असतं.
No comments:
Post a Comment